Zo'n jong, onstuimig veulen toch, ach, 't zal wel beteren als hij wat ouder wordt.

Juist terug uit het ziekenhuis. Maandag had ik koorts en dacht, ach, 't zal malaria zijn, da kan gebeuren, dus neem ik pillen tegen malaria. Maandag moest er hier een dokter zijn voor één van de kinderen, vriendelijke kerel, zou even mijn bloed trekken en laten onderzoeken. Donderdag voelde ik me eigenlijk al een stuk beter, maar nog niet helemaal goed. Toen kwam de uitslag van de bloedtest : geen malaria maar typhus + tel. van de dokter dat ik me direct moest laten opnemen in het ziekenhuis.
Nu is typhus voor een gezonde mens niet echt een ramp, je geneest er zelfs zo van na een tijdje, zonder medicamenten. Die dokter had me ook perfect thuis kunnen behandelen, met pillen. Maar ik dus toch maar naar het ziekenhuis, een baxter aan mijn arm en alle geneesmiddelen (vloeibaar gelukkig) spuiten ze daarin en laat maar druppelen. We zijn nu twee dagen later en ik mocht terug naar huis. Ik voel me eigenlijk terug in orde, nog een beetje moe maar ik ben weer ok.

De actie voor Hélène staat op 20 oktober op 1098 Euro. Wie nog foldertjes wil, kan ze afhalen bij dokter Ponsaers in Nijlen.

Vandaag 21 september staat Actie Helene op 837 euro. HELP HELP.  Wie heeft er nog goede raad ?

En op aanvraag, ook nog even een fotootje van mij aan mijn bureau.

Helene

De actie voor Helene stond op 20 augustus op 684 euro ... niet echt een succesverhaal tot nu toe, maar ik reken op jullie om daar verandering in te brengen. Extra foldertjes kan je altijd nog afhalen bij dokter Ponsaers in Nijlen (bob.ponsaers@skynet.be) !!

Ergens in de buitenwijken van Port au Prince, in een klein straatje ver van de sloppenwijken, maar toch ook niet in de rijke buurt, kan je die zwarte poort (rechts) vinden. Het is de toegang tot het centrum van Fondation Pou Timoun Yo waar ik werk en woon.

Als je de poort binnenkomt is dit de voorkant van het gebouw. Daar is ook mijn kamer en je kan mijn motor voor de deur van mijn kamer zien staan.

Dat is mijn kamer aan de binnenkant, met een bureau, drie stoelen en een bed.

En naast mijn kamer is ook een kleine badkamer. Het centrum heeft stromend water. We zuiveren zelf water uit een riviertje vlakbij en soms kopen we water dat dan met een tankwagen geleverd wordt. Er is ook (bijna) altijd electriciteit, omdat het centrum een aantal zware batterijen heeft. Meestal is er gedurende drie tot vier uur stroom per dag, wat volstaat om de batterijen op peil te houden.

In de refter eten we allemaal samen 's middags. Het is eenvoudige kost, maar we komen niets te kort. Voor de kinderen is er bijna elke voormiddag 'dansles' en andere ontspanning.
Vroeger verbleven er wel 100 kinderen in het centrum, maar we zitten in een uitdoof-scenario. Dit zijn de laatste kinderen die vanuit het centrum zullen vertrekken. Vanaf januari starten we volop met het rootsprogramma voor oudere adoptiekinderen en hun families, die willen terugkeren naar Haiti.

Rond het huis is er veel plaats voor de kinderen om te spelen. Het is een ruim terrein en het zal er heel rustig worden als in het voorjaar 2010 de laatste kinderen zullen vertrokken zijn. Nu is het nog wel redelijk druk. Ik moet geen wekker zetten, het kabaal van de 40 kinderen zorgt er elke morgen wel voor dat ik voor 7 uur wakker ben.

Op de eerste en tweede verdieping van het centrum zijn nu nog slaapzalen en een terras waar de was gedroogd wordt. In de volgende maanden gaan we telkens een stuk afsluiten en verbouwen, zodat we kamers krijgen om de families te ontvangen die op roots-reis komen met hun haitiaans adoptiekind.

En om de rondleiding te beëindigen, nog enkele foto's van het washok,van Janna in de keuken en van Nadège die de douches aan het kuisen was toen ik langskwam voor de foto's.